DYSLEXIE

Bij leerlingen met dyslexie is er sprake van een ernstige lees-/spellingsachterstand, die blijkt uit een onvolledige en/of moeizame automatisering van het lees-/spellingsproces, ondanks goed onderwijs. 

Dyslexie is een specifieke leerstoornis met een neurologische basis, waarbij de kern van het probleem ligt in het vlot lezen  en spellen van woorden. De snelheid in decoderen, ofwel automatisering is het kernprobleem van dyslextici. 

Hardnekkigheid:

Bij leerlingen met dyslexie is het lees-/spellingprobleem hardnekkig. De hardnekkigheid moet over een langere periode met herhaalde testafnames aangetoond worden. Hardnekkigheid blijkt als extra, planmatige en intensieve didactische maatregelen en remediëringsinspanningen nauwelijks leiden tot een verbetering van de lees-/spellingvaardigheid. We spreken hier ook van didactische resistentie. 

Bij leerlingen met dyslexie blijft er altijd een zekere achterstand bestaan, ook na systematische hulp. Dyslexie heb je voor het leven. De mate waarin het kind er last van heeft, is afhankelijk van zijn leeftijd, het onderwijsaanbod en zijn intellectuele mogelijkheden om de lees-/spellingsproblemen te compenseren. 

Mogelijke gevolgen van dyslexie: 

Ernstige lees-spellingsproblemen kunnen grote gevolgen hebben voor de betreffende leerling. Hieronder beschrijven we de mogelijke problemen bij begrijpend lezen en schreven en de sociaal-emotionele gevolgen. 

1. Problemen met begrijpend lezen en schrijven: 

Een laag leestempo leidt soms tot problemen met begrijpend lezen. Hiermee hangt samen dat leerlingen minder lezen, doordat het lezen moeite kost, waardoor de ontwikkeling van (lees)woordenschat kan achterblijven. 

Natuurlijk bestaan er grote verschillen in de mate waarin het lees-/spellingprobleem als last wordt ervaren. Sommige leerlingen hanteren een meer interactieve leesstrategie, waarbij ze hun problemen met woordherkenning compenseren door hun context te gebruiken. Het is echter niet zo dat leerlingen met een grotere woordenschat minder ernstige leesproblemen hebben. Hoewel deze leerlingen hun leesprobleem beter kunnen compenseren, ervaren zij dikwijls het leesprobleem als een grotere last. Het onderwijs kan hierin een ondersteunende rol spelen door het beschikbaar stellen van compenserende hulpmiddelen. 

2. Problemen in de sociaal-emotionele ontwikkeling

De problemen van dyslectische leerlingen zullen vaak niet beperkt blijven tot problemen met lezen en schrijven. Dyslexie heeft invloed op het hele cognitieve functioneren, op de informatieverwerking en- als de problemen op school niet op tijd worden onderkend- op de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerling. Lees-/spellingsproblemen kunnen voor de nodige frustratie zorgen. Deze frustratie kan tot uiting komen in emotionele problemen of in gedragsproblemen. Een leerling kan zich bijvoorbeeld schamen voor zijn lees-/spellingprobleem en teruggetrokken gedrag vertonen, of hij kan zijn problemen proberen te verbloemen door probleemgedrag te laten zien. Niet goed lezen en spellen heeft invloed op het gevoel van eigenwaarde en kan ertoe leiden dat de lees-en schrijfmotivatie van de leerling afneemt. 

Lees-en spellingsproblemen krijgen meer impact op het leven van oudere leerlingen, omdat verwachtingen van anderen en schaamtegevoelens bij de leerling een grotere rol gaan spelen. Kinderen die hun lees-/spellingproblemen om wat voor reden dan ook niet accepteren, zich niet competent voelen en een laag zelfbeeld hebben, krijgen in de meeste gevallen (ernstige) sociaal-emotionele problemen. 

Indien u terug wil keren naar de startpagina of de hoofdpagina 'lees-en spelproblemen', dan kunt u op onderstaande knop drukken.